Sunday, November 21, 2010

မင္းမွာ သစၥာ ၊ လူမွာ ကတိ


ဖိုးေတာ္၏ညီေတာ္ ပင္းတလဲးျမိဳ့စားမင္းသားသည္ ဖိုးေတာ္ထံ လွာျပီးလွ်င္ ေနာင္ေတာ္-ငေမာင္တို ့ ယခုအခါ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ကို ေက်ာ္လို ့ ဖံုးလႊမ္းေနသည္ကို ၾကည့္ေနမည္လား ဟုေျပာရာ ဖိုးေတာ္က ငေမာင္ ဖံုးလႊမ္းေနသည္ကို ညီခင္မတတ္ႏုိင္ဘူးလား ဟု ေမးေတာ္မူရာ ညီခင္တတ္ႏိုင္ပါရဲ့ ေနာင္ေတာ္ ထီးနန္းကို စံရလွ်င္ ညီခင္ကို မည္ကဲ့သို ့ ထားမည္လဲးေမးေသာ္ ဖိုးေတာ္က အစ္ကိုနန္းစံ ညီနန္းရံပ ဟု မိန္ ့ခ်က္အရ ပင္းတလဲးမင္းသားသည္ တရံေရာအခါ  အင္း၀ျမိဳ့နန္းေတာ္သို ့ အမွတ္မဲ့၀င္၍ ့ ေဖာင္းကားမင္းကို လုပ္ၾကံရာ ေဖာင္းကားမင္းကံကုန္လွ်င္ ဖိုးေတာ္ကို ပင္းတလဲးမင္းသားက ထီးနန္းသိမ္းပိုက္ရန္ မင္း အျဖစ္သို ့ တင္ေျမွာက္ေတာ္ မူေလသည္။ 


မင္းအျဖစ္သို ့ တင္ေျမွာက္ျပီးေနာက္ ပင္းတလဲးမင္းသားက အထက္ကဘိ ယိွသည္အတိုင္း အိမ္ေရွ ့ အရာကို အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းရာ ဖိုးေတာ္က ညီခင္ ေနာင္ေတာ္ႏႈိက္ သားေတာ္ၾကီးေတြ မ်ားလ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေရွ ့ အရာကိုခ်ီးျမွင့္ရန္ ခဲယဥ္းျခင္းယိွေနေၾကာင္း မိန္ ့ ေတာ္မူသည္ကို ပင္းတလဲးမင္းသားက ငါ့ေၾကာင့္ ေနာင္ေတာ္ ထီးနန္းရသည္ကိုလ်က္ ေက်းဇူးမေထာက္ သစၥာမရွိသူျဖစ္သည္ဟု စိတ္ႏႈိက္အမွတ္ထားျပီးလ်င္  တေန ့သႏႈိက္ ဖိုးေတာ္မင္းၾတားၾကီး ဆင္ေတာ္စီး၍ ့ ျမိဳ ့ျပင္သို ့ထြက္ေတာ္မူေသာအခါ ပင္းတလဲးမင္းသားသည္ ကြယ္ရာကေခ်ာင္း၍ ့ ေသနတ္ႏွင့္ပစ္ရာ ဖိုးေတာ္မင္းၾတား၏ ့ နံေဘးလက္ၾကား ဂ်ိဳင္းေအာက္ကို က်ည္ဆန္၀င္ထြက္သြားေလသည္။ ကိုယ္ အဂၤါတို ့ ကို တစံုတရာ မခိုက္ ယိွေခ်သည္။

ဤအခါ ေနာက္ပါ ကိုယ္ရံအမႈထမ္းတို ့ ၀ိုင္း၀န္းလိုက္လံဖမ္းဆီးရာ မိၾကသျဖင့္ ညီေတာ္ ပင္းတလဲးမင္းသား ျဖစ္ေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္ရာ ဖိုးေတာ္မင္းၾတားက မ်က္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ညီေတာ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေထာက္ညွာစရာမယိွ သြားမည္းတိုင္း လမ္းသြားရန္ သုတ္သင္စီရင္ရမည္ ဟု မိန္ ့ေတာ္မူခ်က္အရ အာဏာသားတို ့က ပင္းတလဲးမင္းသားကို ေရမွာခ်၍ ့ သတ္ေလသည္။

ယင္းသည့္အေၾကာင္းကို ငါတို ့လက္ထက္ အျဖစ္အပ်က္မွန္သမွ်ကို  ရာဇ၀င္ႏိႈက္ ထုတ္ေဖာ္၍ ့ မျပရဟု ဖိုးေတာ္မိန္ ့ခ်က္အရ  ရာဇ၀င္ မေဖာ္မျပရပဲး  ခၽြင္းခ်န္ထားရသည္ ဟု ဘံုေက်ာ္ဆရာေတာ္ဘုရား မိန္ ့ ေတာ္ မူေသာ မွတ္သားခ်က္ပုရပိုက္ကို ဖတ္ရဘူးဧည့္။ 
(ေမွာ္ပီဆရာသိန္းၾကီး ၏ ပစပ္ရာဇ၀င္ မွ မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္)
ဖိုးေတာ္-----ဘိုးေတာ္ဘုရား(ဗဒံုမင္း)
ငေမာင္-----ေဖာင္းကားစားေမာင္ေမာင္
အထက္ကဘိ-----အထက္ကတိ

[ေနာက္ခံအက်ဥ္း။       ။ အေလာင္းမင္းတရား ၏ ဒုတိယသား ဆင္ျဖဴရွင္မင္းလက္ထက္၊ ဆင္ျဖဴရွင္မင္းသည္ ၎၏သား ငစဥ့္ကူျမိဳ ့ စားအား ထီးနန္းဆက္ခံေစလို၍၊ ၎၏(ဆင္ျဖဴရွင္မင္း၏) ညီေတာ္မ်ား(ဗဒံုျမိဳ ့စား ဘိုးေတာ္ဘုရား အပါအ၀င္) အားလံုးကို အရာခ်၍ ေတာအရပ္သို ့ပို ့ ေဆာင္ထားခဲ့သည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ဘုိးေတာ္ဘုရားသည္ ဆင္းရဲသားမ်ားကဲ့သို ့ ကိုးႏွစ္တိုင္တိုင္ ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ ထုိအခ်ိန္အေတာအတြင္း စဥ့္ကူးမင္းကို ေဖာင္းကားစားေမာင္ေမာင္မွ လုပ္ၾကံ၍ နန္းတက္ခဲ့သည္။

မွတ္ခ်က္။                 ။ ကၽြႏ္ုပ္တို ့ရင္းႏွီးေသာ အမတ္ၾကီးဦးေပၚဦး ဟူ၍ ျဖစ္လာမည့္သူမွာ ဘိုးေတာ္ဘုရားဆင္းရဲစဥ္က အတူေန အိ္မ္ေတာ္သားသံုးဦးအနက္၊  ဘိုးေတာ္ဘုရားမိသားစုအား မန္က်ဥ္းရြက္ ေရာင္းခ်၍ ေကၽြးခဲ့သူ အိမ္ေတာ္သားတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ထို ့ ေၾကာင့္ ဘိုးေတာ္ ဘုရင္ျဖစ္ေသာ္ ၎အား ၀န္ၾကီး/အမတ္ၾကီး ရာထူးေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။ က်န္ႏွစ္ဦးကိုလည္း ၀န္ၾကီး ရာထူးမ်ားေပးခဲ့သည္။

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.