သခၤ်ာအေတြးအေခၚဆိုင္ရာစာမ်ား ေရးသားရေပသည့္အေၾကာင္း

အကၽြႏု္ပ္သည္ကား  “အေရအတြက္ အတိုင္းအတာမ်ားကို ျပေသာ ပညာ”[Mathematics] ႏႈိက္  တဖက္ကမ္းခတ္ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္သူတစ္ဦးမဟုတ္။ အႏွီပညာရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း “က်မ္းႀကီးကို သင္ေသာတိုက္”[College] မွ သက္ေသခံစာခၽြန္ [Certificate] ရရွိခဲ့သူလည္းမဟုတ္။ ကၽြႏု္ပ္၏ အသက္ေမြးမႈမွာလည္း သိုးေဆာင္းအလိုအရ ေဆာဖ့္၀ဲ[Software] ဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ အေပ်ာ့ထည္ မ်ား ၾကံစည္ေရးသားျခင္းသာ ျဖစ္ေပ၏။

ထိုသို ့ဆိုလွ်င္ အေဆြတို ့မွ  “ဟယ္….ေဘာက္မဲ့ေၾကာင့္ ဤ အေရအတြက္ အတိုင္းအတာမ်ားကို ျပေသာ ပညာ ရပ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ စာပိုင္းစ[Article]မ်ား ေရးျခိမ့္ဘိသနည္း” ဟု ေမးလွာပါအံ့။ ကၽြႏ္ုပ္ေျဖပါမည္။ အေၾကာင္းကားဤသို ့ တည္း။

မိမိ၏အသက္ကိုေမြးျမဴေစာင့္ေရွာက္ရန္ႏွင့္၊ ပူဆာေသာ ၀မ္း အား “ေၾကာင္း” ရန္ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ယခု စလုံး(Singapore) တည္းဟူေသာ ေရပတ္လည္၀န္းရံလ်က္ရွိသည့္ ကုန္းေျမကေလး တစ္ခုႏႈိက္ ေရာက္ရွိေနဘိ၏။ ကၽြႏ္ုပ္မွာ နားေအးပါးေအး ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနထိုင္လိုေသာသူတစ္ဦးျဖစ္ရကား...ဆရာေမြးျခင္း၊ တပည့္ေမြးျခင္း၊ အုပ္စုဂိုဏ္းဂနဖြဲ ့ျခင္း၊ ရုတ္ရုတ္ရက္ရက္ရွိလွေသာ အရပ္မ်ားသို ့ အေၾကာင္းမဲ့ သြားေရာက္ျခင္း၊ လူအမ်ားႏွင့္ အေျခအတင္ ျငင္းခံုျခင္း၊ ဓိဌဓမၼမွန္ကန္သည္ဟု ယံုၾကည္ေသာ္လည္း အျငင္းပြားဖြယ္ျဖစ္မည့္ကိစၥရပ္မ်ားအား အျခားသူမ်ားႏွင့္ေဆြးေႏြးျခင္း၊ စေသာ မလိုလားအပ္သည့္ အက်ိဴးဆက္မ်ားရွိတတ္သည့္ အရာမွန္သမွ်အား အထူးသတိထား ေရွာင္က်ဥ္လ်က္ လည္းေကာင္း၊

ရံဖန္ရံခါ စာေရးတံခ်ျခင္း[Lottery]လက္မွတ္ကေလးမ်ား၀ယ္ယူ၍ စိတ္ကူးယဥ္ျခင္း၊

ရံဖန္ရံခါ ဂ်ံဳေရ[Beer] မွီ၀ဲျခင္း၊

မၾကာမၾကာ ကၽြႏ္ုပ္၏ ေသာဠသျပည္[India] သား “ကုန္ေရာင္းေဘာ္ ဝယ္ဘက္ အစု”[Company] မိတ္ေဆြတဦးႏွင့္အတူ “ျပန္တီအရက္”[Brandy] ၊  “ဇင္ျဖဴအရက္”[Gin] ၊ “သိုးေဆာင္းဗ်စ္ရည္နီအရက္”[Whiskey] စသည္တို ့အား ေသာက္သံုးျခင္း၊

သီတင္းတပတ္လွ်င္ တၾကိမ္ခန္ ့၊ အိုမင္းမစြမ္းျပီျဖစ္ရွာေသာ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးရွိ ကၽြႏု္ပ္၏ ေမြးမိခင္ထံသို ့ “ဤမွာႏႈိက္ က်န္းမာလိမၼာစြာေနထိုင္လ်က္ရွိပါသည့္အေၾကာင္း” ႏွင့္ “ထိုမွာႏႈိက္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာ အပူအပင္ကင္းစြာ ေနထိုင္ပါမည့္အေၾကာင္း” တို ့အား လက္ကိုင္ “ဒိဗၺေသာတဓါတ္ခြက္”[Phone] ကိုအသံုးျပဳ၍ ပံုေတာ္သလို အသိေပးေျပာၾကားျခင္း၊

ေသာက္စားေပ်ာ္ပါး မႈမ်ားအား ျခိဳးျခံျဖစ္သည့္ အခ်ိဳ ့ေသာ လ တို ့ႏႈိက္ “ေငြကို သံုးသကဲ့သို႔ လက္မွတ္ေရး၍ သံုးေသာ စကၠဴ” [Currency] မ်ားလဲလွယ္၍ ပို ့ေပးျခင္း၊ စေသာအမႈတို ့ကိုျပဳ လ်က္လည္းေကာင္း၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး သံုးႏွစ္သံုးမိုးတိုင္ ေနထိုင္ခဲ့ေပသတည္း။

ထိုသို ့ေနထိုင္လ်က္ရွိရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္မွာ မဟာကံထူးရွင္ျဖစ္၍ေပေလာမဆိုႏိုင္…..

မိမိကိုယ္မိမိ  “စက္မႈသိပၸံအတတ္တို ့ႏႈိက္ လြန္ကဲစြာကၽြမ္းက်င္လိမၼာသူ”(Engineer) အျဖစ္ တမူး၊ တေရြး၊ တပဲ၊ တျပား သားမွမေလ်ာ့ေသာ၊

မိမိတို ့သည္ ဇိနတိုင္းသား(Chinese)၊ စလုံး(Singaporean)၊ ယပက္လက္(Thai)၊ ဖဦးထုပ္(Filipino)၊ ဗထက္ခ်ိဳင့္(Vietnamese)၊ ဘကုန္း(Bangla)၊ မ(Malay) စေသာ၊ “က” မွ “အ” အထိရွိသည့္ လူမ်ိဳးတစ္ရာ့တစ္ပါးတို ့ထက္ လြန္စြာမွပင္ “ေျပး” ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေပထေၾကာင္း  ႏႈတ္တက္ရြရြ ရြတ္ဆိုေနၾကကုန္ေသာ၊

အျဖဴေကာင္(European) မ်ားပင္လွ်င္ “အရွိန္”ႏွင့္ ရိုက္စား ေနၾကျခင္းျဖစ္ျပီး “သံ” တစ္ေခ်ာင္းကိုေသာ္မွ် ေျဖာင့္တန္းေအာင္ မရုိက္တတ္ပါပဲလ်က္၊ ၎၏ အမႈထမ္းသက္သည္ပင္လွ်င္ မိမိ ခြင့္ယူခဲ့ေသာ   ရက္မ်ားခန္ ့သာရွိေသးလင့္ကစား၊ မိမိကဲ့သို ့ ၀ါရင့္ဂုရုတဦးအား ဆရာလာလုပ္၍ ၎ အျဖဴေကာင္မ်ားအား  “ေဆာ္လဗန္ေတ” ခ်င္ေၾကာင္း စသည္ျဖင့္  ျမည္တြန္ေတာက္တီး ေနထဘိေသာ၊

အကယ္၍သာ မိမိတို ့၏ ပညာ ႏွင့္ လုပ္အားကိုသိမ္းရုတ္၍ ဤကၽြန္းငယ္ကေလးမွ စြန္ ့ ခြာသြားပါက ဤ စလံုးသည္ က်ီးႏွင့္ဖုတ္ဖုတ္၊ သုႆာန္တစျပင္သို ့ က်န္ရစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေပေၾကာင္း ဆီမန္း မန္း ေနထဘိေသာ၊ လြန္စြာမွပင္ အေရးပါလွသည့္[VIP-Very Important Person](၎ တို ့အဆို)

ေရႊႏိုင္ငံေတာ္သား မဟာပညာေက်ာ္မ်ားႏွင့္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ သိကၽြမ္းခြင့္ရခဲ့ေပသည္။
(ဆက္ပါဦးမည္..) 

(ျခိမ့္ထက္) 

၀န္ခံခ်က္။    ။ ဤ စာပါ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္စကားလံုးမ်ားမွာ.....
ျမန္မာစာေပပညာရွင္ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္
(၁၉၀၉ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၀ ရက္ ဗုဒၶဟူး -၂၀၀၄ ၾသဂုတ္ ၁၅ ရက္ တနဂၤေႏြေန႕ နံနက္ ၁၁း၃၀)

၏ "လိန္း-မကၡရာ ေစတနာ" ေဆာင္းပါး (The WAVES မဂၢဇင္း၊ 5/08 September, 2008) တြင္        ေတြ ့ရွိရေသာ Mr.Lane ႏွင့္ မကၡရာမင္းသားၾကီးတို ့၏ “ပထမဆံုး အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓါန္” မွ ဘာသာျပန္ဆိုပံုမ်ားကို ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုး၍ ယူငင္သံုးစြဲထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သို ့ေသာ္  Article, Engineer ႏွင့္ Whiskey ဟူေသာ စကားလံုး သံုးလံုးအတြက္မူ၊ မကၡရာမင္းသားၾကီးစတိုင္ဖမ္း၍ ကၽြႏု္ပ္ထင္သလို “က်ိတ္” လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေပေၾကာင္း။