ေရေသျမစ္
အသြားမ်က္မ်က္ ဒါးထက္ထက္
လမ္းေၾကာင္းပ်က္တစျပင္ေပၚက…။
“အနာဂတ္သားေကာင္း” တဲ့
ေနာက္ဆံုးစာလံုးေပါင္းရဲ့ႏွစ္စက္
ျဖိဳဖ်က္ခံရတာ ၾကာျပီေလ။
လက္ပန္းက်သူရဲေကာင္း
စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကပညာရွင္
ဒါဏ္ရာရ သူေတာ္စင္တစ္ပါး….(တို ့က)
“သတ္ပံု” မမွားေစရေအာင္ က်ိဳးစားဆဲ..
လူအ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့
ဆန္ေတြနင္းကန္စား
၀ ျဖိဳး ေနလိုက္ၾကပံုမ်ား
ကမၻာေျမၾကီးမွ အားမနာ..။
ထားပါေလ…
ကိုယ္တိုင္မိုးေမွာင္က်
ကိုယ့္လက္ေတြအျဖတ္ခံရေတာ့မွ
“ဒုကၡ” လို ့ညည္း
ေလာကၾကီးမတရားဘူးလို ့
ေသြးတမ္း ရူးတဲ့အခါ…။
“ညီေနာင္တို ့ရဲ့ဂုဏ္သိကၡာ
သားေျမးတို ့ရဲ့ အနာဂတ္အတြက္
သမိုင္းစာရြက္မွန္
ျပန္လွန္စစ္ေဆး
ေမးခြန္းတခုေမးတဲ့ အခါ…။
“၀ါဒျဖန္ ့တရားမ်ားေၾကာင့္
မွားမွန္းမသိခဲ့ပါ” လို ့မ်ားေျဖရင္…
ေပးထားတဲ့ဦးေႏွာက္
ပံုေသနည္းက်က္ဖို ့ေလာက္သာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို..
ျပာ..ျဖစ္ခံခဲ့တဲ့ ႏွင္းဆီ
ရဲရဲနီ လိပ္ျပာေတြက…
သက္ျပင္းအသာယာ ခ်
သက္ေသထြက္ဆိုၾကလိမ့္မယ္..။အဲဒီအခါမွာ….
ကမၻာေျမၾကီးဟာ..
သြက္သြက္ခါ လႈပ္ရမ္း
ေတာ္လဲသံ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ ့
“ခရမ္းျပာ ဖန္ဆင္းရွင္ေတြ…ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ…”
“ပန္းႏုေရာင္ သီအိုရီအတြက္
ေဆြခုနစ္ဆက္ မ်က္မျမင္
အသက္ရွင္လ်က္ ပ်က္စီးေစ”…လို ့က်ိန္စာဆိုရင္း
သင့္အား ထမ္းပိုးမႈကို
ျငင္းဆိုေပလိမ့္မယ္။
(ျခိမ့္ထက္-၉၈)
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.