Excerpts From Burma's Search for Identity

"Politics, Personality and Nation Building: Burma's Search for Identity"

• ေရးတဲ့သူက တရုတ္ျပည္ဖြား အေမရိကန္ပညာရွင္ Lucian W. Pye (Chinese name: Bái Lǔxún 白鲁恂) (21 October 1921 — 5 September 2008) [was a political scientist, sinologist and comparative politics expert considered one of the leading China scholars in the United States](ပံု)
• ပံုႏွိပ္တိုက္နဲ ့ ထုတ္ေ၀တဲ့ခုႏွစ္က New Haven and London: Yale University Press, 1962

၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဧျပီလ မွာထုတ္ေ၀တဲ့ American Anthropologist ဂ်ာနယ္ Volume 65, Issue 2 စာမ်က္ႏွာ ၄၉၁-၄၉၂ မွာပါတဲ့၊ Yale တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡ John K. Musgrave ရဲ့ အဲဒီ စာအုပ္သံုးသပ္ခ်က္ ေဆာင္းပါးမွာ ပါတဲ့ စာတစ္ပိုဒ္ ။

The most fundamental obstacle to Burma's completing the move from a transitional state is the lack of trust in others, whether these be fellow nationals or foreigners. Burmese generalized distrust arises from an absence of a sense of independence, the origins of which are to be sought in the socialization and maturation of the individual Burmese.

ႏိုင္ငံျခားသားေတြအေပၚမွာျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္းအေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဗမာေတြရဲ့ သူတပါးအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈမရွိတဲ့ အခ်က္ဟာ၊ ဗမာျပည္ရဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအဆင့္ကေန၊ အျပီးသတ္ ေနာက္တဆင့္တက္လွမ္းႏိုင္ဖို ့အတြက္၊ တကယ့္ အေျခခံအက်ဆံုး အတားအဆီးတခု ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ဗမာေတြရဲ့ သူတပါးအေပၚမွာထားတဲ့ အဲဒီ အေထြေထြ မယံုၾကည္မႈ ျဖစ္ပြားေပၚေပါက္လာရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ၊ လူတဦးခ်င္းစီရဲ့ အေတြးအေခၚ ရင့္က်က္မႈနဲ ့ လူမႈပတ္၀န္းက်င္ အေၾကာင္း သိျမင္နားလည္ျခင္း ဆိုတဲ့ အထဲမွာ ရွာေဖြရတာ ျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရး ဆိုတဲ့ အရာကို၊ တကယ္ သိျမင္ နားလည္ ခံစား တတ္တဲ့ စိ္တ္မရွိလို ့ပဲျဖစ္တယ္။]

အဲဒီစာအုပ္ “Politics, Personality and Nation Building: Burma's Search for Identity” ရဲ့ အခန္း ၁၀ “The Contradictions of Politics” ၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၃၇-၁၃၈ မွာ ပါေမာကၡ လူရွန္ပိန္း (Lucian W. Pye) က သတင္းစာ အကိုးအကားေတြနဲ ့ ေဟာဒီလို ေရးထားတယ္။

The Burmese press constantly emphasizes this quality of violence in its efforts to delineate the Burmese national character:

[ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္္တတ္ရဲ့ ဗမာ့ အမ်ိဳးသား စရိုက္လကၡဏာ ကို ဗမာသတင္းစာေတြက အျမဲတန္း ပဲ ထင္ထင္ရွားရွား ျပတ္ျပတ္သားသား မီးေမာင္းထိုးျပေနတယ္။]

In these days of rampant crime, it requires a good deal of savagery and barbarianism for any particular piece of crime to receive notice. A double or triple murder committed in the heat of a mass dacoity would hardly raise one’s eyebrows. [ Ref: The Burmese Review and Monday New Times (September 1, 1958)]

[ရာဇ၀တ္မႈေတြ ထူေျပာလာတဲ့ ဒီေန ့ေခတ္မွာ၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈနဲ ့ တကယ့္အရိုင္းအစိုင္းဆန္စြာ က်ဴးလြန္တဲ့ ဒီရာဇ၀တ္မႈေတြကို လူေတြသတိျပဳမိလာေအာင္ ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္ဖို ့ လိုအပ္ေနျပီ။ လက္နက္ကိုင္ လူဆိုးဓျမဂိုဏ္းအုပ္စုေတြရဲ့ ႏွစ္ေလာင္းျပိဳင္ သံုးေလာင္းျပိဳင္ လူသတ္မႈမ်ိဳးေလာက္ေတာ့ ဘယ္သူမွ သိပ္အံ့အား မသင့္ၾကေတာ့ဘူး။]

Ten years of indiscipline and centuries of ignorance are responsible for the people of this country being completely confused as to what constitutes freedom. [Ref: The Nation, Rangoon (December 16, 1958)]

[ဒီတိုင္းျပည္ကလူေတြဟာ လြတ္လပ္မႈဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား နားမလည္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ၊ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ျဖစ္ခဲ့တာနဲ ့ ရာစုႏွစ္ေတြနဲ ့ခ်ီျပီး အသိဥာဏ္ေခါင္းပါးခဲ့မႈေတြေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။]

This country, after many years of indiscipline, is rather like an unruly classroom. [Ref: The Nation, Rangoon (April 20, 1959)]

စည္းပ်က္ကမ္းပ်က္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာျဖစ္ျပီးတဲ့ေနာက္ ဒီတိုင္းျပည္ဟာ ထိမ္းမရ သိမ္းမရတဲ့ ပရမ္းပတာ စာသင္ခန္းတခုနဲ ့ တူလာျပီ။

The crime index in this country is one of the highest in the world, and there are all types of criminals… the fault for all this does not lie in the religion but in our own innate mental aberration. [Ref: The Nation, Rangoon (April 7, 1959)]

[ဒီႏိုင္ငံဟာ ကမၻာမွာ ရာဇ၀တ္မႈအျမင့္မားဆံုး တစ္ႏိုင္ငံပဲ။ ရာဇ၀တ္မႈ မ်ိဳးစံုကို ရိွတယ္……ဒီလိုျဖစ္ရတာဟာ ဘာသာေရးေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ က်ဳပ္တို ့ရဲ့ ေမြးရာပါ ေသြးဆူတတ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္။]

Behind all these acts of violence lies not only a tradition of dacoity but also the significant fact that Burma has possible the highest per capita murder rate in the world. A juxtaposition of violence and gentleness seems to run through Burmese society. The two extremes of behavior seem to come together within the individual Burman.

[ဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈလုပ္ရပ္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ရိွေနတာကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ ့ဆိုးသြမ္း ရမ္းကားတတ္တဲ့ အမူအက်င့္အျပင္ ဗမာႏုိင္ငံဟာ ကမၻာေပၚမွာ လူသတ္မႈအျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္လည္းပါတယ္။ “ပုလဲသီ တကြဲစီ” လို ျဖစ္ေနတဲ့ ၾကမ္းၾကဳတ္ခက္ထန္မႈ နဲ ့ ႏုညံ့သိမ္ေမြ ့မႈ ဟာ ဗမာလူ ့အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေတာက္ေလ်ာက္ ပါ၀င္ ျဖစ္ပ်က္ေနပံုရျပီး၊ ဗမာတုိင္းမွာ ဒီ အျပဳအမူ အစြန္းတရားႏွစ္ပါးဟာ ပူးတြဲျပီးရိွေနပါတယ္။]

၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀

အခန္း ၁၃ ၊ A Note on the Burmese Family ၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၇၇-၁၇၈ မွာ ရဲ့ National Character က်ဳပ္တို ့ရဲ့ Identity နဲ ့ ပတ္သက္ျပီး ေဟာ ဒီလို ေရးသား သံုးသပ္ထားျပန္တယ္။

Two themes emerge in nearly all the early Western attempts to describe Burmese character. The first relates to the quality we have placed at the center of contemporary Burmese political culture, the contradiction between gentleness and violence. Whether the point of view was friendly or critical or objectively neutral toward the Burmese, all observers agreed that there were many paradoxes in the Burmese character.

[ဗမာ့အက်င့္စရိုက္ကို ပံုေဖၚဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတဲ့ ခပ္ေစာေစာပိုင္း အေနာက္ႏိုင္ငံ အားလံုးနီးပါးလိုလို ဟာ (ဗမာ့အက်င့္စရိုက္နဲ ့ ပတ္သက္တဲ့) အဓိကအခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ကို သြားေတြ ့ ၾကတယ္။
ပထမအခ်က္ကေတာ့ ေခတ္ျပိဳင္ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ ရဲ့ ဗဟိုခ်က္မွာ ရွိေနတဲ့၊ ၾကမ္းၾကဳတ္ရက္စက္မႈ နဲ ့ ႏုညံ့သိမ္ေမြ ့မႈ ဆိုတဲ့ ပဋိပကၡျဖစ္ေနတဲ့ အရည္အခ်င္း နဲ ့ ဆက္ႏြယ္ေနတာ ေတြ ့ရတယ္။ ဒီအျမင္ဟာ ဗမာေတြအေပၚမွာ ခ်စ္လို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မုန္းလို ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဓမၼဓိဌာန္က်က် ဘက္မလိုက္တဲ့ သံုးသပ္မႈပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးေသာ ေလ့သာသံုးသပ္သူမွန္သမွ် တညီတညြတ္တည္း သေဘာတူတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ဗမာ့စရိုက္လကၡဏာမွာ “မွန္မလိုလို နဲ ့ မွားေနတဲ့၊ မွားမလိုလို နဲ ့ မွန္ေနတဲ့ အျငင္းပြားဖြယ္ သံသယျဖစ္ဖြယ္ အမွန္ေယာင္[Paradox]” ေတြ အေျမာက္အမ်ား ရိွေနတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ ျဖစ္တယ္။]

One side to the Burmese character was usually described with such words as: happy, carefree, tension-free, outgoing, easygoing, cheerful, spontaneous, laughing, without a thought for the marrow, loyal, non-compulsive, and childlike. To this day the Burmese themselves tend to use these words in describing what they consider to be their better national characteristics.

[ပထမ တဖက္မွာ ရွိေနတဲ့ ဗမာ့စရိုက္လကၡဏာကို ေဟာဒီလို စကားလံုးေတြနဲ ့ ေဖၚျပေလ့ရွိတယ္။ ဗမာေတြဟာ … ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့၊ ေသာကကင္းတဲ့၊ စိတ္ေပါ့ပါးတဲ့၊ ခင္မင္ေဖၚေရြတတ္တဲ့၊ အလြယ္တကူ စိတ္မညစ္တတ္တဲ့၊ အေကာင္းျမင္ေပ်ာ္ရြင္တတ္တဲ့၊ ျဖတ္ထိုးဥာဏ္သံုးျပီး လက္တန္း လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့၊ ရယ္ရယ္ေမာေမာေနတတ္တဲ့၊ မနက္ဖန္အေၾကာင္း အနာဂတ္အေၾကာင္း ေခါင္းထဲ မထည့္တဲ့၊ သစၥာရွိတဲ့၊ ၾကီးမားတဲ့ အလိုဆႏၵမထားတဲ့၊ ကေလးငယ္လိုျဖဴစင္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တယ္…ဆိုတာပဲ။ ဒီကေန ့ေခတ္ဗမာေတြကေတာ့ သူတို ့ရဲ့ ေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားစရိုက္ လကၡဏာကိုေဖၚျပဖို ့ ဒီစကားလံုးေတြကိုပဲ သံုးၾကတယ္။ ]

The other side of Burmese character was usually referred to by such words as: touchy, overly sensitive, cocky, aggressive, sullen, quick tempered, cruel, quick to take offense, shy, selfish, opportunistic, and other terms suggesting a potentiality toward anger and violence. Not surprisingly, in present-day Burma these same words are used to describe what are still considered to be national weakness and faults.

[တျခားတဖက္မွာရွိေနတဲ့ ဗမာ့ စိတ္ေနစိတ္ထား စရိုက္လကၡဏာ ကိုေတာ့ ေဟာဒီလို စကားလံုးေတြနဲ ့ ရည္ညႊန္းၾကျပန္တယ္။

ဗမာေတြဟာ … "အထိမခံ ေရႊပန္းကန္" "ဆတ္ဆတ္ထိမခံ" စိတ္ေနစိတ္ထားရွိတဲ့၊ အလြန္အက်ဴး ခံစား တုန္ ့ ျပန္တတ္တဲ့၊ ဘ၀င္ျမင့္တတ္တဲ့၊ ေသြးဆူတတ္ ေဒါသၾကီးတတ္တဲ့၊ ပ်ဴငွာေဖၚေရြမႈမရွိတဲ့ ၊ စိတ္အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့၊ ရက္စက္တတ္တဲ့၊ သူတပါးကို လြယ္လြယ္ ေစာ္ကားတတ္တဲ့၊ ကုတ္ကျမင္း စိတ္ရွိတဲ့၊ တကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့ အခြင့္အေရးသမားေတြျဖစ္တဲ့ အျပင္ ၊ အမ်က္ေဒါသနဲ ့ ၾကမ္းၾကဳတ္ခက္ထန္ မႈကို ေဖၚျပတဲ့ တျခားစကားလံုးေတြ နဲ ့ ကိုက္ညီတဲ့ သူေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကေန ့ ဗမာေတြဟာ သူတို ့ရဲ့ အမ်ိဳးသားေရး အားနည္းခ်ိဳ ့ယြင္းခ်က္ စရိုက္လကၡဏာ ေတြကိုေဖၚျပၾကတဲ့ေနရာမွာ ဒီစကားလံုးေတြကိုပဲ သံုးစြဲၾကတာ သိပ္ေတာ့မဆန္းပါဘူး။]

ျပီးေတာ့ Professor Lucian W. Pye က ဆက္ျပီးေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရတယ္ဆိုတာ ေဟာဒီလို အရင္းစစ္ျပထားတယ္။

The second theme which emerges from a survey of the literature on Burma is that Burmese character has consistently been corrupted by government and politics no matter who the rulers have been.[ဒီ ဒုတိယ ဗမာ့ စိတ္ဓါတ္နဲ ့ပတ္သက္ျပီး ဗမာ့ စာေပေတြကေန ေလ့လာေဖၚထုတ္ခ်က္အရ ေပၚထြက္လာတဲ့အခ်က္ကေတာ့ “ဗမာျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သမွ်ေသာ အုပ္စိုးသူလူတန္းစား နဲ ့ သူတို ့ ခ်မွတ္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေတြ ဟာ ဗမာ့စိတ္ဓါတ္ကို ေတာက္ေလ်ာက္ မွန္မွန္ၾကီး ပ်က္စီးယိုယြင္းေစခဲ့တယ္” ဆိုတာပဲ။ ]